Geslaagde 5e Buijssen Classic

Op zondag 24 juni 2016 verheugden diverse leden van Treffers zich op het weerzien van Niek Buijssen, omdat de 5e editie van het steeds meer populaire evenement op golfgebied zich aandiende. Op weg naar het rustieke plaatsje Beekbergen keken de gasten bezorgd naar de hemel en toetsten hun waarnemingen continue aan de Buienradar.

Aanvankelijk waren de weergoden het gastgezin Niek en Marjo en de 12 bezoekers weinig goed gezind, want omstreeks 12.00 uur viel de regen met bakken uit de lucht, maar met het verstrijken van de tijd klaarde de lucht gelukkig op en dat kwam de stemming zeker ten goede.
De weinige regendruppels weerhielden de sportfanaten onder ons niet om de stoute schoenen aan te trekken en de mannen begonnen onder de bezielende leiding van Niek een balletje te slaan, maar niet nadat er eerst 3 formaties waren geformeerd.

‘s-Middags hield de grote Beer samen met Bobo, de herdershond een oogje in het zeil, want met de terroristische aanslagen van de laatste tijd kun je immers niet voorzichtig genoeg zijn. Want wie zegt, dat er in de Apenheul geen heulers met sympathie voor Isis rondlopen !
Konden we bij eerdere edities altijd een beroep doen op de speurzin van Bobo, deze keer mochten de deelnemers zelf hun weggeslagen balletjes gaan opzoeken. Bobo gelooft namelijk steeds meer in de filosofie van zelfredzaamheid. Populair gezegd houdt dat in, dat de viervoeter eigenlijk denkt: Ik ben Gekke Henkie niet, die achter iedere bal aanrent en zoekt het daarom maar zelf uit.

Hoewel de temperatuur aan het begin van de middag iets hoger had mogen zijn, bleven de gasten in opperbeste stemming verkeren.
Een van de nieuwkomers ( Daniël ) was nadrukkelijk aanwezig, want zijn oerkreten als IJslandse supporter tijdens het spel waren zelfs in de Apenheul bij Apeldoorn goed te horen.
Uw reporter kon precies horen waar onze jeugdige deelnemer zich op zulke momenten bevond.
Een gele kaart hoefde er gelukkig niet aan te pas te komen, want vanuit Beekbergen bereikte ons geen noemenswaardige klachten over geluidsoverlast.
Als natuurliefhebber was ik aangenaam verrast om tussen de struiken geen wiet, maar een heuse kruisbessenstruik aan te treffen.
Kruisbessen zijn namelijk nauwelijks nog verkrijgbaar.
Wisten jullie, dat de parkachtige tuin van Niek en Marjo zeldzame waterplanten herbergt, t.w. de goudveil en wel in twee soorten ?

Overdag ontpopte Marjo zich als een attente gastvrouw, want regelmatig voorzag zij de heren van heerlijke hapjes, wat zeer werd gewaardeerd.
De bezoekers vermaakten zich prima, getuige de vele juichkreten, die ik her en der mocht aanhoren.
Het bier vloeide overvloedig en behalve tapbier was er ook bier in flessen voor handen. Een van de deelnemers had zelf een kratje met bier van voor mij onbekende herkomst meegenomen. Het zou mij niets verbazen, als het meegenomen bier in ” eigen beheer ” gebrouwen zou zijn. (NB: het was een kratje Guinness uit Ierland)
Ik weet zeker, dat de deelname groter geweest zou zijn, als de weersvooruitzichten beter waren geweest.
Aan het eind van de middag zorgden Hendrik en uw vaste reporter René, dat de hens in de barbecue ging.
Ditmaal maakte Hendrik gebruik van een zelf ontworpen voorbrander, die deze keer feilloos haar werk deed, want binnen no time was de barbecue van hem op temperatuur.
Normaal gesproken heb ik bij zulke experimenten graag een brandblusser of in het ergste geval een brandweerauto achter de hand, maar vandaag had ik alle vertrouwen in de noviteit van onze Willie Wortel.
Niek en Marjo hadden gezorgd voor de nodige barbecuegerechten, die wij ons goed lieten smaken.
Na de barbecue werden de winnaars gehuldigd. Wim Bongers was winnaar van het putten, Coen Mekers eindigde als beste in de shoot-out-wedstrijd en kon tot het eind gelijk opgaan met Niek, die buiten mededinging meedeed.

We kunnen terugzien op een fijne en ontspannen dag, dankzij de gastvrijheid van Niek en Marjo en daarvoor dank ik jullie namens alle aanwezigen.
Niek en Marjo, jullie waren weer een geweldige gastheer- en vrouw.
Het is zeker voor herhaling vatbaar.

Opgetekend door René v.d. Bergh